Fundacja

Maciej Kowalczyk – aktor, pedagog teatru, prezes Fundacji Proces Postaci. Od 2012 roku związany z Wrocławskim Teatrem Współczesnym. Absolwent Szkoły Filmowej w Łodzi (2014), studiów podyplomowych na Uniwersytecie Ekonomicznym we Wrocławiu – „Zarządzanie placówkami kultury” (2019) oraz studiów podyplomowych na Uniwersytecie Warszawskim na kierunku „Pedagogika teatru” (2022). Prywatnie mąż i ojciec, fan piłki nożnej i lokalny patriota. Kieruje się dewizą: powoli, do przodu. Nie zbiera kuponów, nie posiada kart lojalnościowych, nie wyszukuje promocji. Uwielbia spacery i jazdę na rowerze wzdłuż wrocławskich rzek, bez których nie mógłby żyć.
Marcin Dominiak – wiceprezes fundacji. Urodzony w Lesznie w 1991 roku. Od 2015 zamieszkały we Wrocławiu, wcześniej w Poznaniu i Krakowie. Z wykształcenia magister budownictwa, z zawodu specjalista ds. multimediów, z pasji producent muzyki i miłośnik fotografii. Lubi świeże powietrze, Davida Fostera Wallace i napoleonki. Króciutko.
Anna Makowska-Kowalczyk – wiceprezes fundacji, aktorka – lalkarka, twórczyni Kazio Sponge`a – prawdopodobnie najbardziej rozpoznawalnej i bezczelnie wyszczekanej lalki w Polsce. Ukończyła Państwową Wyższą Szkołę Teatralną we Wrocławiu (2013). Od 2016 roku aktorka Wrocławskiego Teatru Lalek. Od 2020 roku pedagog Akademii Sztuk Teatralnych we Wrocławiu. Laureatka nagród za najlepsze role: na I Festiwalu Małych Prapremier w Wałbrzychu (2013) i VII Międzynarodowym Festiwalu Teatru Lalek i Animacji Filmowej dla Dorosłych „Lalka też Człowiek” w Warszawie (2013). Laureatka nagrody publiczności WARTO „Gazety Wyborczej – Wrocław” (2016). Wyróżniona za rolę Mirandy w „Burzy” w reż. Marka Zakostelecky’ego na Festiwalu Szekspirowskim w Gdańsku (2018). Za postać Kazia Sponge’a nagrodzona na 8. Festiwalu Komedii „Szpak” w Szczecinie, 44. Międzynarodowym Kampusie Artystycznym FAMA w Świnoujściu, 20. Mazurskim Lecie Kabaretowym „Mulatka” w Ełku. Prywatnie żona i mama, ma prawo jazdy. Ostatni raz siedziała za kółkiem 10 lat temu.
Rozwój społeczny i osobisty człowieka w oparciu o sztukę i pedagogikę teatru oraz nowe media. Fundacja Proces Postaci inicjuje międzypokoleniowe i interdyscyplinarne działania twórcze.

Proces Postaci rozpoczął swoje pierwsze działania w styczniu 2019 roku na Przedmieściu Oławskim we Wrocławiu organizując cykl Bezpłatnych Międzypokoleniowych Warsztatów Teatralnych. W 2020 roku kontynuował te działania pod nazwą Teatralnych Warsztatów Społecznych – Proces Postaci na Trójkącie. Na początku 2021 inicjatywa przyjęła formę fundacji, której misją jest rozwój społeczny i osobisty człowieka w oparciu o sztukę i pedagogikę teatru oraz nowe media.

W języku teatru – proces postaci – jest naturalnym ciągiem przyczynowo – skutkowym życia wewnętrznego bohatera. Bohater – w naszym przypadku uczestnik spotkania, będzie miał okazję za pomocą swoistego symulatora doświadczeń, jakim jest teatr poznać istotne elementy bycia „tu i teraz”, a także zmierzyć się z zawsze stresującą sytuacją wystąpień publicznych i towarzyszącą im tremą.

Teatr, jako laboratorium rzeczywistości nie tylko pobudza emocje i wyobraźnię poprzez zabawę formą, ale też przy okazji analizy i interpretacji zdarzeń pomaga lepiej zrozumieć targające nami uczucia, które stawiają nas – ludzi często przeciwko sobie. Zachęcając do myślenia krytycznego przy użyciu pedagogiki teatru zapraszam młodzież, osoby dorosłe oraz seniorów do nieustannego stawiania pytań i noszenia w sobie wątpliwości budzących ciągłą refleksję nad otaczającym nas światem. Takiej umiejętności myślenia nie zastąpią proste, wygodne czy ideologiczne odpowiedzi. Budując obraz świata składający się z wielu wektorów, dążeń i rozumiejąc mechanizmy, które powodują zachowaniami człowieka, znajdziemy w sobie więcej empatii dla nas samych oraz innych. Sprawniej zdefiniujemy problemy rzeczywistości, którą przecież możemy w ciągu całego naszego życia kształtować.

Człowiek – istota społeczna często poszukuje zrozumienia i akceptacji w środowisku, w jakim żyje, wśród otoczenia, rówieśników, rodziny. Teatr, jako wehikuł zabierze w podróż każdego, kto będzie chciał zrozumieć także siebie i siebie zaakceptować, z zaletami i wadami, z mocnymi i słabymi stronami i świadomie okiełznać wszystkie płynące z tego konsekwencje. 

Domeną pedagogiki teatru jest przede wszystkim stwarzanie bezpiecznej przestrzeni dla bezpośrednich doświadczeń między uczestnikami warsztatów, tak aby mogli poczuć „na własnej skórze” czym jest materia teatru, jaki praktyczny jej wymiar znajduje zastosowanie w naszym życiu oraz jak można korzystać z narzędzi teatru na co dzień. Zapraszamy do wspólnej podróży, pobaw się razem z nami!

%d blogerów lubi to: